გაკენწვლა

არსებითი სახელი (საწყისი)

ნათესაობითი ბრუნვა: გაკენწვლის

ზმნები: გაკენწლავს

1. იარაღით მსუბუქად დაჭრა ან გაკაწვრა.

ტყვიით გაკენწლა. დანით გაკენწლეს.

2. გადატანითი მსუბუქი გაკიცხვა, გადაკვრით მინიშნება შეცდომაზე, არასწორ საქციელზე მითითება.

კრიტიკოსებმა გაკენწლეს.