მიფურთხება

არსებითი სახელი (საწყისი)

ნათესაობითი ბრუნვა: მიფურთხების

ზმნები: მიაფურთხებს

1. პირიდან ფურთხის სროლა და რაიმეზე (ვინმეზე) მიგდება.

კედელს მიაფურთხა.

2. გადატანითი რაიმეს უარყოფა, მიტოვება.

ყველაფერს მიაფურთხა და წავიდა.