მობურვა

არსებითი სახელი (საწყისი)

ნათესაობითი ბრუნვა: მობურვის

ზმნები: მობურავს მოიბურავს მოიბურება მოებურება

1. სხეულის ან თავის თავსაფრით, მოსასხამით დაფარვა.

თავშალი მოიბურა. მოსასხამით მოიბურა. პირბადე მოიბურა.

2. იგივეა, რაც დაბურვა.

ცა ღრუბლებით მოიბურა. ტყე ნისლით მოიბურა.

ბმულები