მწირი¹

არსებითი სახელი

ნათესაობითი ბრუნვა: მწირის

1. სამშობლოდან გადახვეწილი, უცხო, უთვისტომო ადამიანი.

სოფელს ერთი მწირი შეეხიზნა.

2. სასულიერო პირი, რომელიც მონაზვნობისთვის ემზადება - მორჩილი.

მწირი დღედაღამ ლოცულობდა.