უკუქცევა

არსებითი სახელი (საწყისი)

ნათესაობითი ბრუნვა: უკუქცევის

ზმნები: უკუაქცევს უკუიქცევა

1. უკან წასვლა, უკან დახევა.

მეომრები უკუიქცნენ.

2. მოგერიება; იძულება, რომ უკან გაბრუნდეს.

მტერი უკუაქციეს.