შეყვირება
არსებითი სახელი (საწყისი)
ნათესაობითი ბრუნვა: შეყვირების
ზმნები: შეჰყვირებს შეუყვირებს
1. ვინმესთვის ყვირილით შეძახება, დაყვირება.
უფროსმა შეუყვირა.
2. უცბად დაყვირება.
მოულოდნელად შეჰყვირა. ტკივილისგან შეჰყვირა.
არსებითი სახელი (საწყისი)
ნათესაობითი ბრუნვა: შეყვირების
ზმნები: შეჰყვირებს შეუყვირებს
1. ვინმესთვის ყვირილით შეძახება, დაყვირება.
უფროსმა შეუყვირა.
2. უცბად დაყვირება.
მოულოდნელად შეჰყვირა. ტკივილისგან შეჰყვირა.