ხეობა

არსებითი სახელი

ნათესაობითი ბრუნვა: ხეობის

1. მთებსა და ქედებს შორის მოქცეული ვრცელი ტერიტორია, ძირითადად რომელიმე დიდი მდინარის ნაპირებზე.

ხეობაში შევიდნენ.

2. გადატანითი ხეობაში (1)მცხოვრები მოსახლეობა.

მთელი ხეობა ფეხზე დადგა.